Перахо́дцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Перахо́дцы
Р. Перахо́дцаў
Д. Перахо́дцам
В. Перахо́дцы
Т. Перахо́дцамі
М. Перахо́дцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перахо́д

1. Месца, зручнае для пераходу, цераз раку, з аднаго лесу ў другі (БРС).

2. Частка шляху, якую можна прайсці, не адпачываючы (БРС).

□ ур. Пераходы (вузкая палоска зямлі паміж узгоркамі) каля в. Чарсвяны Уш., в. Пераходцы Леп.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)