перахо́дны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для пераходу куды-н.

П. тунэль.

П. экзамен.

2. Прамежкавы, які з’яўляецца пераходам ад аднаго стану да другога.

П. перыяд.

Пераходныя гаворкі.

3. Пра вытворчыя і спартыўныя ўзнагароды: які перадаецца новаму пераможцу ў спаборніцтве, барацьбе.

П. кубак.

П. вымпел.

4. Які пералічваецца, пераносіцца на наступны год (спец.).

Пераходныя фонды.

Пераходная тэма.

5. У граматыцы: пра дзеяслоў, які патрабуе пасля сябе дапаўнення ў вінавальным склоне без прыназоўніка.

|| наз. перахо́днасць, -і, ж. (да 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перахо́дны перахо́дная перахо́днае перахо́дныя
Р. перахо́днага перахо́днай
перахо́днае		 перахо́днага перахо́дных
Д. перахо́днаму перахо́днай перахо́днаму перахо́дным
В. перахо́дны (неадуш.)
перахо́днага (адуш.)		 перахо́дную перахо́днае перахо́дныя (неадуш.)
перахо́дных (адуш.)
Т. перахо́дным перахо́днай
перахо́днаю		 перахо́дным перахо́днымі
М. перахо́дным перахо́днай перахо́дным перахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перахо́дны

1. в разн. знач. перехо́дный;

п. экза́мен — перехо́дный экза́мен;

~ныя гаво́ркі — перехо́дные го́воры;

п. дзеясло́ў — грам. перехо́дный глаго́л;

2. переходя́щий;

п. сцяг — переходя́щее зна́мя;

~ныя су́мы — переходя́щие су́ммы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для пераходу куды‑н. Пераходны тунель. Пераходны люк.

2. Які з’яўляецца пераходам ад аднаго стану да другога; прамежкавы. Пераходны перыяд. Пераходныя гаворкі. □ Гэта была пераходная пара года: яшчэ не дыхаў зазімак, але і сівец, што кусціўся пад дубам, не паспеў пацямнець ад дажджоў. Даніленка. [Раіса] была ў тым пераходным узросце, калі забываюцца дзіцячыя гульні, калі дзяўчына лічыць сябе ўжо дарослай і баіцца, што цікавасць да малодшых будзе вытлумачана як уласная нясталасць. Шамякін.

3. Які перадаецца, пераходзіць ад аднаго да другога. Пераходны чырвоны сцяг. Пераходны вымпел.

4. Які пераходзіць, пераносіцца на наступны год. Пераходныя сумы. Пераходныя фонды. Пераходная тэма.

5. У граматыцы — якому ўласціва пераходнасць і які патрабуе пасля сябе дапаўнення ў вінавальным склоне без прыназоўніка (пра дзеяслоў). Пераходныя і непераходныя дзеясловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахо́дны

1. Übergangs-;

перахо́дны перы́яд Übergangsperiode f -, -n;

2. грам transitív, zíelend;

перахо́дны дзеясло́ў transitíves [zíelendes] Verb [Zéitwort]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераходны стан

т. 12, с. 291

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

переходно́й разг. перахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перехо́дный перахо́дны;

перехо́дная крива́я мат. перахо́дная крыва́я;

перехо́дный глаго́л грам. перахо́дны дзеясло́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

transitive [ˈtrænzətɪv] adj. ling. перахо́дны;

a transitive verb перахо́дны дзеясло́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intermediate [ˌɪntəˈmi:diət] adj. (between) праме́жкавы; перахо́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)