ператупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ператуплю́ перату́пім
2-я ас. перату́піш перату́піце
3-я ас. перату́піць перату́пяць
Прошлы час
м. ператупі́ў ператупі́лі
ж. ператупі́ла
н. ператупі́ла
Загадны лад
2-я ас. ператупі́ ператупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ператупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператупі́ць сов. перетупи́ть;

п. нажы́ — перетупи́ть ножи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператупі́ць, ‑туплю, ‑тупіш, ‑тупіць; зак., што.

Затупіць усё, многае. Ператупіць усе нажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перату́плены перету́пленный; см. ператупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перату́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ператупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)