ператупі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ператуплю́ |
перату́пім |
| 2-я ас. |
перату́піш |
перату́піце |
| 3-я ас. |
перату́піць |
перату́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
ператупі́ў |
ператупі́лі |
| ж. |
ператупі́ла |
| н. |
ператупі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ператупі́ |
ператупі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ператупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ператупі́ць сов. перетупи́ть;
п. нажы́ — перетупи́ть ножи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ператупі́ць, ‑туплю, ‑тупіш, ‑тупіць; зак., што.
Затупіць усё, многае. Ператупіць усе нажы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перату́плены перету́пленный; см. ператупі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перату́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ператупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)