ператрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Перажыць, перацярпець многае.

П. разруху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ператрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ператрыва́ю ператрыва́ем
2-я ас. ператрыва́еш ператрыва́еце
3-я ас. ператрыва́е ператрыва́юць
Прошлы час
м. ператрыва́ў ператрыва́лі
ж. ператрыва́ла
н. ператрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. ператрыва́й ператрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ператрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператрыва́ць сов. перетерпе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Перажыць, перацярпець многае. Вайну і пасляваенную разруху ледзь ператрывалі. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрыва́ць erdúlden vt, überstéhen* vt; erléiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

outlast

[,aʊtˈlæst]

v.

ператрыва́ць, праця́гвацца даўжэ́й, як што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)