Перато́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Перато́кі
Р. Перато́к
Перато́каў
Д. Перато́кам
В. Перато́кі
Т. Перато́камі
М. Перато́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перато́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перато́к перато́кі
Р. перато́ку перато́каў
Д. перато́ку перато́кам
В. перато́к перато́кі
Т. перато́кам перато́камі
М. перато́ку перато́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перато́к

1. Месца, дзе ў перыяд паводкі працякае вада (Мін. Лемц. Айк.).

2. Праход, рукаў, які злучае азярыну з ракой (Стол.).

□ в. Ператок Стол., в. Ператок Люб., в. Ператокі Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)