перасяле́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перасяле́нка перасяле́нкі
Р. перасяле́нкі перасяле́нак
Д. перасяле́нцы перасяле́нкам
В. перасяле́нку перасяле́нак
Т. перасяле́нкай
перасяле́нкаю		 перасяле́нкамі
М. перасяле́нцы перасяле́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасяле́нка ж. переселе́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяле́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да перасяленец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяле́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які перасяліўся ці перасяляецца на новае месца.

|| ж. перасяле́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переселе́нка перасяле́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

emigrant [ˈemɪgrənt] n. эмігра́нт; эмігра́нтка; перасяле́нец; перасяле́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

immigrant [ˈɪmɪgrənt] n. імігра́нт; імігра́нтка; перасяле́нец; перасяле́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

migrant

[ˈmaɪgrənt]

1.

n.

перасяле́нец -ца, мігра́нт -а m., перасяле́нка, мігра́нтка f.; пералётная пту́шка

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) пералётны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

colonist

[ˈkɑ:lənɪst]

n.

1) каляні́ст -а m., перасяле́нец, асяле́нец -ца m., перасяле́нка, высяле́нка, асяле́нка f.; аса́днік -а m.

2) жыха́р калёніі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)