перасы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перасы́лка перасы́лкі
Р. перасы́лкі перасы́лак
Д. перасы́лцы перасы́лкам
В. перасы́лку перасы́лкі
Т. перасы́лкай
перасы́лкаю		 перасы́лкамі
М. перасы́лцы перасы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасы́лка ж. пересы́лка; см. перасыла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасыла́нне і перасы́лка гл. пераслаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасылаць — пераспаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасы́лка ж. Überséndung f -, Versánd m -(e)s, Transpórt m -(e)s;

кошт перасы́лкі камерц. Versándkosten pl, Transpórtspesen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перасла́ць¹, -рашлю́, -рашле́ш, -рашле́; -рашлём, -рашляце́, -рашлю́ць; -расла́ў, -ла́ла; -рашлі́; -расла́ны; зак., каго-што.

Паслаць, накіраваць у іншае месца.

П. кнігу па пошце.

|| незак. перасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перасыла́нне, -я, н. і перасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

|| прым. перасы́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пересы́лка ж. перасы́лка, -кі ж., перасыла́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

postage [ˈpəʊstɪdʒ] n. пашто́выя выда́ткі;

postage and packing BrE упако́ўка і перасы́лка;

postage and handling AmE перасы́лка і сарціро́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Überséndung

f -, -en перасы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übermíttlung

f -, -en перада́ча, перасы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)