перасу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перасу́шванне
Р. перасу́швання
Д. перасу́шванню
В. перасу́шванне
Т. перасу́шваннем
М. перасу́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасу́шванне ср. пересу́шивание; см. перасу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перасушваць — перасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересу́шивание

1. сушэ́нне, -ння ср., перасу́шванне, -ння ср., высу́шванне, -ння ср.;

2. перасу́шванне, -ння ср.;

3. перасу́шванне, -ння ср.; см. пересу́шивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пересу́шка ж., разг.

1. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж., высу́шванне, -ння ср.;

2. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.;

3. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.; см. пересу́шивать, пересу́шиваться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)