перасу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Паўторны судовы разбор.
Адправіць справу на п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перасу́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перасу́д |
перасу́ды |
| Р. |
перасу́ду |
перасу́даў |
| Д. |
перасу́ду |
перасу́дам |
| В. |
перасу́д |
перасу́ды |
| Т. |
перасу́дам |
перасу́дамі |
| М. |
перасу́дзе |
перасу́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перасу́д, -ду м. (повторный суд) пересу́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасу́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм.
1. Паўторны суд. [Сцяпан:] А добра, сватка, кажаш. Зробім суд, перасуд, добрым складам над гэтым гадам. Купала. — Што ж, схадзі ў сельсавет, Заявіся... Усё яны высветляць... — Не. З’яўлюся: адразу ж пад варту мяне, Покуль суд, перасуд той — За краты... Куляшоў.
2. звычайна мн. (перасу́ды, ‑аў). Нядобразычлівыя выказванні пра чые‑н. учынкі, словы, дзеянні; плёткі. Ты перасудаў не лякайся, Што людзі зложаць у паспех... Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хапко́м, прысл.
Паспешліва, хутка. Хай песня ў сэрцы пажыве без слоў, Яе хапком на перасуд не выдам. Зуёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пересу́д м.
1. (повторный суд) прост. перасу́д, -да м.;
2. обычно мн., разг. (толки) абгаво́ры, -раў; (сплетни) плёткі, -так;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)