пераступа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераступа́нне
Р. пераступа́ння
Д. пераступа́нню
В. пераступа́нне
Т. пераступа́ннем
М. пераступа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераступа́нне ср. переступа́ние; см. пераступа́ць I 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераступа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераступаць ​1 — пераступіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переступа́ние пераступа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шага́ние ср.

1. кро́чанне, -ння ср.; ступа́нне, -ння ср.; (ходьба) хада́, -ды́ ж.;

2. пераступа́нне, -ння ср., ступа́нне, -ння ср.; см. шага́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)