Verbum

анлайнавы слоўнік

перастрэ́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перастрэ́лка ж. перестре́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастрэ́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перастрэльвацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастрэ́лка ж. вайск., тс. перан. Schármützel n -s, -, Geplänkel n -s, -, Plänkeléi f -, -en; gégenseitiges Feuer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перастрэ́львацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Абстрэльваць адзін аднаго.

|| наз. перастрэ́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Тое, што і перастрэлка.

Рота трапіла ў перапалку.

2. перан. Крыклівая спрэчка, лаянка.

Сямейная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перестре́лка прям., перен., уст. перастрэ́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуэ́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Паядынак дзвюх асоб пры секунданце з выкарыстаннем зброі як спосаб адстойвання годнасці і асабістага гонару.

Выклікаць на д.

Забіты на дуэлі.

2. перан. Барацьба, спаборніцтва двух бакоў.

Шахматная д.

Артылерыйская д. (перастрэлка).

|| прым. дуэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

strzelanina

ж. стральба, перастрэлка, страляніна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інтэнсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Напружаны, узмоцнены. Інтэнсіўны рух машын. Інтэнсіўная вучоба. Інтэнсіўная перастрэлка.

2. Які дае найбольш высокую прадукцыйнасць. Інтэнсіўны адкорм свіней. Інтэнсіўнае вядзенне земляробства.

[Ад лац. intensio — напружанне, узмацненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)