перастры́гчы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перастрыгу́ |
перастрыжо́м |
| 2-я ас. |
перастрыжэ́ш |
перастрыжаце́ |
| 3-я ас. |
перастрыжэ́ |
перастрыгу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
перастры́г |
перастры́глі |
| ж. |
перастры́гла |
| н. |
перастры́гла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перастрыжы́ |
перастрыжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перастры́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перастры́гчы сов., в разн. знач. перестри́чь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., каго-што.
1. Пастрыгчы нанава, іначай.
2. Пастрыгчы, астрыгчы ўсіх, многіх. Перастрыгчы ўсіх авечак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перестри́чь сов.
1. (всех, многих) перастры́гчы, пастры́гчы;
2. (заново) перастры́гчы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перастрыгчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перастры́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перастрыгчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)