перасто́йваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перасто́йваю перасто́йваем
2-я ас. перасто́йваеш перасто́йваеце
3-я ас. перасто́йвае перасто́йваюць
Прошлы час
м. перасто́йваў перасто́йвалі
ж. перасто́йвала
н. перасто́йвала
Загадны лад
2-я ас. перасто́йвай перасто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перасто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасто́йваць несов.

1. переста́ивать; переста́иваться;

2. (простаивать, пережидая что-л.) переста́ивать;

1, 2 см. перастая́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перастаяць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прастаяць больш, чым трэба, сапсавацца, змяніцца якасна ад доўгага стаяння.

Жыта перастаяла.

2. што. Перачакаць што-н. стоячы.

П. дождж пад страхой.

|| незак. перасто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перасто́й, -ю, м. (спец.; да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переста́ивать несов. перасто́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)