пераста́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераста́ўлены пераста́ўленая пераста́ўленае пераста́ўленыя
Р. пераста́ўленага пераста́ўленай
пераста́ўленае
пераста́ўленага пераста́ўленых
Д. пераста́ўленаму пераста́ўленай пераста́ўленаму пераста́ўленым
В. пераста́ўлены (неадуш.)
пераста́ўленага (адуш.)
пераста́ўленую пераста́ўленае пераста́ўленыя (неадуш.)
пераста́ўленых (адуш.)
Т. пераста́ўленым пераста́ўленай
пераста́ўленаю
пераста́ўленым пераста́ўленымі
М. пераста́ўленым пераста́ўленай пераста́ўленым пераста́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераста́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераста́ўлены пераста́ўленая пераста́ўленае пераста́ўленыя
Р. пераста́ўленага пераста́ўленай
пераста́ўленае
пераста́ўленага пераста́ўленых
Д. пераста́ўленаму пераста́ўленай пераста́ўленаму пераста́ўленым
В. пераста́ўлены (неадуш.)
пераста́ўленага (адуш.)
пераста́ўленую пераста́ўленае пераста́ўленыя (неадуш.)
пераста́ўленых (адуш.)
Т. пераста́ўленым пераста́ўленай
пераста́ўленаю
пераста́ўленым пераста́ўленымі
М. пераста́ўленым пераста́ўленай пераста́ўленым пераста́ўленых

Кароткая форма: пераста́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераста́ўлены в разн. знач. переста́вленный; см. пераста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переста́вленный пераста́ўлены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перестано́вленный прост. пераста́ўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передви́нутый

1. перасу́нуты; пераста́ўлены;

2. пераме́шчаны;

3. пераве́дзены;

4. перане́сены; см. передви́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уту́лак, ‑лку, м.

Абл. Добраўпарадкаванасць жылля, быту; утульнасць. Утулку тут было болей, адчуваўся парадак і гаспадарскі спрыт: з трох бакоў двор абступілі будынкі — хата, хлеў, нейкая лёгкая паветка; у двары пры баку стаялі сані з рэштаю сена ў рэзгінах — пэўнае сведчанне таго, што гаспадар дома. Быкаў. Венскія крэслы ад сцяны.. былі перастаўлены да стала. І адразу пакой набыў нейкі адметны выгляд і ўтулак, ён як бы пашырэў, параскашнеў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przełożony

przełożon|y

1. перакладзены; перастаўлены;

2. адкладзены, адтэрмінаваны;

3. перакладзены (на іншую мову);

4. вышэйшы;

siostra ~a — старэйшая (мед)сястра;

5. ~y м. начальнік;

6. ~a ж. начальніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)