перасо́ўванне гл. перасунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перасо́ўванне перасо́ўванні
Р. перасо́ўвання перасо́ўванняў
Д. перасо́ўванню перасо́ўванням
В. перасо́ўванне перасо́ўванні
Т. перасо́ўваннем перасо́ўваннямі
М. перасо́ўванні перасо́ўваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасо́ўванне ср. передвиже́ние, передви́жка ж.; см. перасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасоўваць — перасунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́ўванне н. Verschíebung f -, -en, Versétzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., каго-што.

Пасунуўшы, перамясціць.

П. канапу.

|| незак. перасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перасо́ўванне, -я, н. і перасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schíebung

f -, -en

1) перамяшчэ́нне, перасо́ўванне

2) спекуля́цыя

~en máchen — спекулява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przesunięcie

н.

1. перасоўванне;

2. перамяшчэнне;

przesunięcie magnetyczne фіз. магнітнае зрушэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гідрата́ксіс

(ад гідра- + таксісы)

перасоўванне аднаклетачных і каланіяльных раслін і некаторых жывёл у бок большай або меншай вільготнасці (напр. лічынкі некаторых насякомых пры высыханні глебы пранікаюць у глыбейшыя яе слаі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

передвига́ние ср.

1. перасо́ўванне, -ння ср.; перастаўля́нне, -ння ср.;

2. перамяшчэ́нне, -ння ср.;

3. пераво́д, -ду м.;

4. перано́с, -су м., перанясе́нне, -ння ср.; см. передвига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)