пераска́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераска́чка |
пераска́чкі |
| Р. |
пераска́чкі |
пераска́чак |
| Д. |
пераска́чцы |
пераска́чкам |
| В. |
пераска́чку |
пераска́чкі |
| Т. |
пераска́чкай
пераска́чкаю |
пераска́чкамі |
| М. |
пераска́чцы |
пераска́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераска́чка ж., спорт. переска́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
У спорце — паўторная скачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)