перасві́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перасві́ст перасві́сты
Р. перасві́сту перасві́стаў
Д. перасві́сту перасві́стам
В. перасві́ст перасві́сты
Т. перасві́стам перасві́стамі
М. перасві́сце перасві́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасві́ст, -ту м., разг. пересви́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасві́ст, ‑у, М ‑сце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасвіствацца — перасвіснуцца.

2. Папераменны або пералівісты свіст. Праз адчыненае акно ў пакой данёсся вясёлы птушыны перасвіст. Васілеўская. Дразды, пераймаючы салаўіныя пералівы, сустракалі .. раніцу такім адмысловым перасвістам, што звінела ў вушах. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересви́ст перасві́ст, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасві́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Незак. да перасвіснуцца.

2. Свістаць адначасова або папераменна (пра птушак). Птушкі сонна .. перасвіст валіся ў гушчары. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)