пераржаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Ад іржы распасціся на часткі, пераламацца.

Дрот у многіх месцах пераржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераржаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пераржаве́е пераржаве́юць
Прошлы час
м. пераржаве́ў пераржаве́лі
ж. пераржаве́ла
н. пераржаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пераржаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераржаве́ць сов. перержа́веть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераржаве́ць, ‑ее; зак.

Ад іржы распасціся на часткі, стаць непрыгодным. Дрот пераржавеў у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераржаве́ць dúrchrosten vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перержаве́ть сов., разг. пераржаве́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)