перапіло́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перапіло́ўка
Р. перапіло́ўкі
Д. перапіло́ўцы
В. перапіло́ўку
Т. перапіло́ўкай
перапіло́ўкаю
М. перапіло́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапіло́ўка ж. перепи́лка; см. перапіло́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапілоўваць — перапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапіло́ўка ж. Dúrchsägen n -s, Zersägen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перепи́лка ж. перапіло́ўка, -кі ж., перарэ́зка, -кі ж., перапіло́ўванне, -ння ср., перараза́нне, -ння ср., перарэ́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)