перапу́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перапу́жваю |
перапу́жваем |
| 2-я ас. |
перапу́жваеш |
перапу́жваеце |
| 3-я ас. |
перапу́жвае |
перапу́жваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перапу́жваў |
перапу́жвалі |
| ж. |
перапу́жвала |
| н. |
перапу́жвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перапу́жвай |
перапу́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перапу́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапу́жваць несов. перепу́гивать; см. перапужа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перапужаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапу́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Незак. да перапужацца.
2. Зал. да перапужваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)