Verbum

анлайнавы слоўнік

пераправачныя сродкі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перапра́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перапра́вачны	перапра́вачная	перапра́вачнае	перапра́вачныя
Р.	перапра́вачнага	перапра́вачнай перапра́вачнае	перапра́вачнага	перапра́вачных
Д.	перапра́вачнаму	перапра́вачнай	перапра́вачнаму	перапра́вачным
В.	перапра́вачны (неадуш.) перапра́вачнага (адуш.)	перапра́вачную	перапра́вачнае	перапра́вачныя (неадуш.) перапра́вачных (адуш.)
Т.	перапра́вачным	перапра́вачнай перапра́вачнаю	перапра́вачным	перапра́вачнымі
М.	перапра́вачным	перапра́вачнай	перапра́вачным	перапра́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для пераправы, перапраўкі ². Пераправачныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепра́вочный перапра́вачны; пераво́зачны;

перепра́вочные сре́дства перапра́вачныя (пераво́зачныя) сро́дкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Übersetzmittel

pl перапра́вачныя сро́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дзяжу́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. Быць дзяжурным (у 1 знач.). Дзяжурыць ля тэлефона. □ У гарачыя дні малацьбы і адпраўкі хлеба дзяржаве Грысь сам і дзяжурыў на пароме, бо ніхто так не ўмеў наладзіць усе пераправачныя прылады, як гэта мог зрабіць стары Вячэра. Кулакоўскі.

2. Неадлучна знаходзіцца дзе‑н. пры кім‑, чым‑н. з якой‑н. мэтай. [Пан Яндрыхоўскі:] Падрыхтаваць сорак фурманак, каб дзяжурылі тут, у маёнтку. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АПАРЭ́ЛЬ

(ад франц. appareil уезд),

1) пакаты спуск у акопах і ўкрыццях для ўезду (выезду) ваен. тэхнікі. У крэпасцях апарэль рабілі для ўсцягвання гармат на ўзвышшы.

2) Пакаты насып (часам рухомая платформа) для пагрузкі тэхнікі (жывёлы) на чыг. транспарт або пераправачныя сродкі.

3) Прыстасаванне ў насавой частцы карабля для сходу асабовага складу і ваен. тэхнікі на бераг.

4) Нахіленая пліта для ўезду (праезду) да ўзвышаных будынкаў і інш. (гл. таксама Пандус).

т. 1, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)