пераправа́нне гл. перапрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераправа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераправа́нне
Р. пераправа́ння
Д. пераправа́нню
В. пераправа́нне
Т. пераправа́ннем
М. пераправа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераправа́нне ср. перепрева́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.

Сапрэць поўнасцю.

Угнаенне перапрэла.

|| незак. пераправа́ць, -а́е.

|| наз. пераправа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перепрева́ние пераправа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)