перапо́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перапо́начны перапо́начная перапо́начнае перапо́начныя
Р. перапо́начнага перапо́начнай
перапо́начнае
перапо́начнага перапо́начных
Д. перапо́начнаму перапо́начнай перапо́начнаму перапо́начным
В. перапо́начны (неадуш.)
перапо́начнага (адуш.)
перапо́начную перапо́начнае перапо́начныя (неадуш.)
перапо́начных (адуш.)
Т. перапо́начным перапо́начнай
перапо́начнаю
перапо́начным перапо́начнымі
М. перапо́начным перапо́начнай перапо́начным перапо́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапо́начны перепо́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перапонкі. Перапоначная тканка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тонкая пругкая плёнка, якая з’яўляецца перагародкай, абалонкай у жывым арганізме.

Барабанная п.

Плавальная п.

|| прым. перапо́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перепо́ночный перапо́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)