пераплётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца пераплётам кніг.

|| ж. пераплётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераплётчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераплё́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пераплё́тчык пераплё́тчыкі
Р. пераплё́тчыка пераплё́тчыкаў
Д. пераплё́тчыку пераплё́тчыкам
В. пераплё́тчыка пераплё́тчыкаў
Т. пераплё́тчыкам пераплё́тчыкамі
М. пераплё́тчыку пераплё́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераплётчык м. переплётчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплётчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца пераплётам кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пераплётчык, гл. Дзяржынскі Ф. Э.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пераплётчык м. Búchbinder m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

переплётчик пераплётчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплётчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пераплётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bookbinder [ˈbʊkbaɪndə] n. пераплётчык; пераплётчыца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

introligator

м. пераплётчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)