перапа́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перапа́йванне
Р. перапа́йвання
Д. перапа́йванню
В. перапа́йванне
Т. перапа́йваннем
М. перапа́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапа́йванне ср., тех. перепа́ивание, см. перапа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапайваць — перапаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералітава́нне ср., уст., см. перапа́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераліто́ўванне ср., уст., см. перапа́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепа́йка ж., техн. перапа́йванне, -ння ср., пераліто́ўванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепа́ивание​II

1. пая́нне, -ння ср., перапа́йванне, -ння ср., літава́нне, -ння ср., пераліто́ўванне, -ння ср.;

2. перапа́йванне, -ння ср., пераліто́ўванне, -ння ср.; см. перепа́ивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)