перанасы́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перанасы́чу перанасы́цім
2-я ас. перанасы́ціш перанасы́ціце
3-я ас. перанасы́ціць перанасы́цяць
Прошлы час
м. перанасы́ціў перанасы́цілі
ж. перанасы́ціла
н. перанасы́ціла
Загадны лад
2-я ас. перанасы́ць перанасы́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час перанасы́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перанасы́ціць сов., хим. пересы́тить, перенасы́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перанасы́ціць, ‑сычу, ‑сыціш, ‑сыціць; зак., што.

Зрабіць вельмі насычаным, насыціць больш, чым трэба. Перанасыціць паветра парай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанасы́ціць гл. перанасычаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перенасы́тить сов., хим. перанасы́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пересы́тить сов., хим. перанасы́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перанасыча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перанасыціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przesycić

зак. перанасыціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перанасычэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перанасычаць — перанасыціць і стан паводле знач. дзеясл. перанасычацца — перанасыціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанасы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перанасыціць.

2. у знач. прым. Вельмі, празмерна насычаны. Перанасычаны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)