перанала́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перанала́дка
Р. перанала́дкі
Д. перанала́дцы
В. перанала́дку
Т. перанала́дкай
перанала́дкаю
М. перанала́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перанала́дка ж., разг., спец. перенала́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перанала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераналадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перенала́дка ж., разг., спец. перанала́дка, -кі ж., перанала́джванне, -ння ср.;

перенала́дка станко́в перанала́дка (перанала́джванне) станко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перестро́йка

1. перабудова, -вы ж.;

2. воен. перастро́йка, -кі ж., перашыхтава́нне, -ння ср.;

3. муз. перанала́дка -кі ж.,

4. радио перахо́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)