перамяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., каго-што.

1. Замяніць адно другім, змяніць.

П. бялізну.

П. тэму размовы.

2. Надаць іншую форму, перайначыць.

П. адносіны.

|| незак. пераме́ньваць, -аю, -аеш, -ае і перамяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамяню́ пераме́нім
2-я ас. пераме́ніш пераме́ніце
3-я ас. пераме́ніць пераме́няць
Прошлы час
м. перамяні́ў перамяні́лі
ж. перамяні́ла
н. перамяні́ла
Загадны лад
2-я ас. перамяні́ перамяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамяні́ць сов.

1. перемени́ть, смени́ть;

п. бялі́зну — перемени́ть (смени́ть) бельё;

п. тэ́му размо́вы — перемени́ть (смени́ть) те́му разгово́ра;

2. (сделать иным) измени́ть, перемени́ть;

п. адно́сіны — измени́ть отноше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяні́ць, ‑мяню, ‑меніш, ‑меніць; зак., каго-што.

1. Замяніць адно другім; змяніць. Перамяніць тэму размовы. □ Скінь боты, надзень сухія шкарпэткі, перамяні бялізну!.. Мележ. Рыба не клюе.. Трэба было б перамяніць месца, адысціся крокаў на дзесяць пад вярбу. Асіпенка.

2. Надаць іншую форму, зрабіць іншым; перайначыць. Перамяніць адносіны. Перамяніць голас. Перамяніць тактыку. □ Казанцаў пазнаў Аню Папову адразу, нягледзячы на тое, што час перамяніў яе амаль да непазнавальнага... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяні́ць

1. (зрабіць іншым) (ver)ändern vt;

перамяні́ць пла́ны die Pläne ändern;

перамяні́ць та́ктыку die Táktik ändern; den Spieß úmdrehen* (разм.);

2. (змяніць) wéchseln vt;

перамяні́ць бялі́зну die Wäsche wéchseln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераме́ньваць гл. перамяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемени́ть сов. перамяні́ць, змяні́ць, замяні́ць;

перемени́ть разгово́р перамяні́ць (змяні́ць) размо́ву;

перемени́ть причёску перамяні́ць (змяні́ць) прычо́ску;

перемени́ть лошаде́й перамяні́ць (замяні́ць) ко́ней;

перемени́ть бельё змяні́ць бялі́зну;

перемени́ть мне́ние перамяні́ць ду́мку (по́гляд);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́на, -ы, ж.

1. гл. перамяніць.

2. мн. -ы, -ме́н. Змена, паварот да чаго-н. іншага.

Гэты год прынёс многа перамен (разм.). Рэзкая п. тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)