перамы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамы́чны перамы́чная перамы́чнае перамы́чныя
Р. перамы́чнага перамы́чнай
перамы́чнае		 перамы́чнага перамы́чных
Д. перамы́чнаму перамы́чнай перамы́чнаму перамы́чным
В. перамы́чны (неадуш.)
перамы́чнага (адуш.)		 перамы́чную перамы́чнае перамы́чныя (неадуш.)
перамы́чных (адуш.)
Т. перамы́чным перамы́чнай
перамы́чнаю		 перамы́чным перамы́чнымі
М. перамы́чным перамы́чнай перамы́чным перамы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамы́чны перемы́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемы́чный перамы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)