перамыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перамыва́нне
Р. перамыва́ння
Д. перамыва́нню
В. перамыва́нне
Т. перамыва́ннем
М. перамыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамыва́нне ср. перемыва́ние; перести́рка ж.; см. перамыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамываць — перамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемыва́ние перамыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перестирыва́ние перамыва́нне, -ння ср.; см. перести́рывать​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемы́вка ж. перамы́ўка, -кі ж., перамыва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перести́рка ж., разг.

1. мыццё, -цця́ ср., перамыва́нне, -ння ср.;

2. перамыва́нне, -ння ср.; см. перести́рывать;

отда́ть бельё в перести́рку адда́ць бялі́зну перамы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)