перамо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́ўнік перамо́ўнікі
Р. перамо́ўніка перамо́ўнікаў
Д. перамо́ўніку перамо́ўнікам
В. перамо́ўніка перамо́ўнікаў
Т. перамо́ўнікам перамо́ўнікамі
М. перамо́ўніку перамо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

negotiator

[nɪˈgoʊʃieɪtər]

n.

перамо́ўнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)