пераме́ншванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераме́ншванне
Р. пераме́ншвання
Д. пераме́ншванню
В. пераме́ншванне
Т. пераме́ншваннем
М. пераме́ншванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераме́ншванне ср. преуменьше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́ншванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяншаць — пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́ншванне н. кніжн. Verkléinerung f -, Verríngerung f -; Unterschätzung f - (недаацэнка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

преуменьше́ние прымяншэ́нне, -ння ср., перамяншэ́нне, -ння ср.; неоконч. прыме́ншванне, -ння ср., пераме́ншванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)