Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
во́блачнасць, -і, ж.
1.гл. воблачны.
2. Наплыў воблакаў.
Густая в.
Пераменная в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
variable1[ˈveəriəbl]n.
1.math.пераме́нная (велічыня́)
2.astron.пераме́нная зо́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пераме́нны, -ая, -ае.
Які мяняецца, няўстойлівы, з пераменамі.
Пераменнае надвор’е.
П. ток (які перыядычна мяняе сілу і напрамак). Пераменная велічыня і пераменная (наз.) — пра велічыню, якая можа па ўмовах задачы набываць розныя значэнні. П. капітал (частка капіталу, якая затрачваецца на наём рабочай сілы і змяняецца ў працэсе вытворчасці).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
переме́ннаясущ., мат.пераме́нная, -ай ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыхо́днасць, ‑і, ж.
Спец. Матэматычнае паняцце, якое азначае, што некаторая пераменная велічыня мае граніцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Лагічны довад, доказ.
Важкі а.
2. У матэматыцы: незалежная пераменная велічыня, ад змены якой залежыць змена другой велічыні (функцыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)