пераме́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераме́жны |
пераме́жная |
пераме́жнае |
пераме́жныя |
| Р. |
пераме́жнага |
пераме́жнай
пераме́жнае |
пераме́жнага |
пераме́жных |
| Д. |
пераме́жнаму |
пераме́жнай |
пераме́жнаму |
пераме́жным |
| В. |
пераме́жны (неадуш.)
пераме́жнага (адуш.) |
пераме́жную |
пераме́жнае |
пераме́жныя (неадуш.)
пераме́жных (адуш.) |
| Т. |
пераме́жным |
пераме́жнай
пераме́жнаю |
пераме́жным |
пераме́жнымі |
| М. |
пераме́жным |
пераме́жнай |
пераме́жным |
пераме́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пераме́жны перемежа́ющийся;
~ная тра́сца — перемежа́ющаяся лихора́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
меня́ющийся прил. пераме́нлівы; (перемежающийся) пераме́жны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
intermittent
[,ɪntərˈmɪtənt]
adj.
пераме́жны, зь перапы́нкамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
перемежа́ющийся
1. прич. які́ (што) перамяжо́ўваецца; які́ (што) чаргу́ецца (з чым); які́ (што) змяня́ецца (чым); які́ (што) пераплята́ецца (з чым); які́ (што) пераме́шваецца (з чым); які́ (што) ідзе́ (з’яўля́ецца, узніка́е и т. п.) упераме́жку (з чым); см. перемежа́ться;
2. прил. пераме́жны; (с перерывами) з праме́жкамі;
перемежа́ющаяся лихора́дка мед. пераме́жная тра́сца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)