пераматаны

перамата́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перамата́ны	перамата́ная	перамата́нае	перамата́ныя
Р.	перамата́нага	перамата́най перамата́нае	перамата́нага	перамата́ных
Д.	перамата́наму	перамата́най	перамата́наму	перамата́ным
В.	перамата́ны (неадуш.) перамата́нага (адуш.)	перамата́ную	перамата́нае	перамата́ныя (неадуш.) перамата́ных (адуш.)
Т.	перамата́ным	перамата́най перамата́наю	перамата́ным	перамата́нымі
М.	перамата́ным	перамата́най	перамата́ным	перамата́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамата́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перамата́ны	перамата́ная	перамата́нае	перамата́ныя
Р.	перамата́нага	перамата́най перамата́нае	перамата́нага	перамата́ных
Д.	перамата́наму	перамата́най	перамата́наму	перамата́ным
В.	перамата́ны (неадуш.) перамата́нага (адуш.)	перамата́ную	перамата́нае	перамата́ныя (неадуш.) перамата́ных (адуш.)
Т.	перамата́ным	перамата́най перамата́наю	перамата́ным	перамата́нымі
М.	перамата́ным	перамата́най	перамата́ным	перамата́ных

Кароткая форма: перамата́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамата́ны в разн. знач. перемо́танный; см. перамата́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамата́ны úmgewickelt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перемо́танный

1. памата́ны, перамата́ны;

2. перамата́ны; см. перемота́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum