перамалё́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамалё́ўваю перамалё́ўваем
2-я ас. перамалё́ўваеш перамалё́ўваеце
3-я ас. перамалё́ўвае перамалё́ўваюць
Прошлы час
м. перамалё́ўваў перамалё́ўвалі
ж. перамалё́ўвала
н. перамалё́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перамалё́ўвай перамалё́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамалё́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамалёўваць несов.

1. (заново — красками) перепи́сывать; (карандашом) перерисо́вывать;

2. в разн. знач. перекра́шивать; окра́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак.

Малюючы, зняць копію чаго-н.; намаляваць нанава.

П. дэкарацыі.

|| незак. перамалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перамалёўванне, -я, н. і перамалёўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемалёвывать несов. перамалёўваць; перарысо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перерисо́вывать несов. перарысо́ўваць; перамалёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамалёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да перамалёўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перамалёўваць — перамаляваць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамалёўвацца несов., страд. перепи́сываться; перерисо́вываться; перекра́шиваться; окра́шиваться; см. перамалёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамалёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перамалёўваць — перамаляваць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)