перакі́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакі́слы перакі́слая перакі́слае перакі́слыя
Р. перакі́слага перакі́слай
перакі́слае
перакі́слага перакі́слых
Д. перакі́сламу перакі́слай перакі́сламу перакі́слым
В. перакі́слы (неадуш.)
перакі́слага (адуш.)
перакі́слую перакі́слае перакі́слыя (неадуш.)
перакі́слых (адуш.)
Т. перакі́слым перакі́слай
перакі́слаю
перакі́слым перакі́слымі
М. перакі́слым перакі́слай перакі́слым перакі́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакі́слы переки́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Занадта кіслы, які страціў свае якасці ад доўгага браджэння. Перакіслае цеста. □ Пахла перакіслымі брусціцамі, прэлай саломай, прыхвачаным першым замаразкам грыбам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакі́слы (zu) suer (gewrden)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

переки́сший перакі́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)