перакуры́ць, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак.

1. што. Курачы, паспрабаваць (многа гатункаў тытуню).

П. нямала розных цыгарэт.

2. Многа накурыўшыся, прычыніць сабе шкоду.

Перакурыў, цяпер баліць галава.

3. Зрабіць кароткі перапынак для курэння (разм.).

|| незак. пераку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакуры́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакуру́ пераку́рым
2-я ас. пераку́рыш пераку́рыце
3-я ас. пераку́рыць пераку́раць
Прошлы час
м. перакуры́ў перакуры́лі
ж. перакуры́ла
н. перакуры́ла
Загадны лад
2-я ас. перакуры́ перакуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перакуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакуры́ць сов., в разн. знач. перекури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.

Разм.

1. Зрабіць кароткі перапынак для курэння. Не даязджаючы вялікага аула, мы спыніліся перакурыць. Мікуліч.

2. што. Пакурыць, выкурыць, скурыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераку́рваць, перакуры́ць

1. verräuchern vt, dúrchräuchern vt;

2. (пэўны час) (éine Zeit lang) rúβen vi, quálmen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекури́ть сов., разг., в разн. знач. перакуры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)