пераку́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пераку́пка
Р. пераку́пкі
Д. пераку́пцы
В. пераку́пку
Т. пераку́пкай
пераку́пкаю
М. пераку́пцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераку́пка ж., торг. переку́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перакупліваць — перакупіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераку́пка ж Zwíschenhandel m -s; Áufkauf m -(e)s, -käufe (скупка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перакупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., каго-што.

1. Купіць раней купленае кім-н. другім.

2. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

Нагледзела сабе паліто, на жаль, перакупілі.

|| незак. перакупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераку́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переку́пка разг. пераку́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áufkauf

m -(e)s, -käufe заку́пка, нарыхто́ўка; пераку́пка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórkauf

m -(e)s, -käufe

1) ску́пка, пераку́пка

2) перан. пра́ва прывіле́i пры ку́плі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)