пераку́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераку́лены |
пераку́леная |
пераку́ленае |
пераку́леныя |
| Р. |
пераку́ленага |
пераку́ленай пераку́ленае |
пераку́ленага |
пераку́леных |
| Д. |
пераку́ленаму |
пераку́ленай |
пераку́ленаму |
пераку́леным |
| В. |
пераку́лены (неадуш.) пераку́ленага (адуш.) |
пераку́леную |
пераку́ленае |
пераку́леныя (неадуш.) пераку́леных (адуш.) |
| Т. |
пераку́леным |
пераку́ленай пераку́ленаю |
пераку́леным |
пераку́ленымі |
| М. |
пераку́леным |
пераку́ленай |
пераку́леным |
пераку́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераку́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераку́лены |
пераку́леная |
пераку́ленае |
пераку́леныя |
| Р. |
пераку́ленага |
пераку́ленай пераку́ленае |
пераку́ленага |
пераку́леных |
| Д. |
пераку́ленаму |
пераку́ленай |
пераку́ленаму |
пераку́леным |
| В. |
пераку́лены (неадуш.) пераку́ленага (адуш.) |
пераку́леную |
пераку́ленае |
пераку́леныя (неадуш.) пераку́леных (адуш.) |
| Т. |
пераку́леным |
пераку́ленай пераку́ленаю |
пераку́леным |
пераку́ленымі |
| М. |
пераку́леным |
пераку́ленай |
пераку́леным |
пераку́леных |
Кароткая форма: пераку́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераку́лены
1. разг. опроки́нутый, перекувы́рнутый;
2. прост. опроки́нутый; осу́шенный;
1, 2 см. перакулі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераку́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перакуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перекувы́рнутый пераку́лены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абе́рнуты (перакулены) úmgekippt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
gestürzt
a пераку́лены, пераве́рнуты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
осу́шенный
1. асу́шаны, мног. паасу́шваны;
2. вы́піты; пераку́лены; см. осуши́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
upturned
[ʌpˈtɜ:rnd]
adj.
1) пераку́лены, абе́рнуты
2) загну́ты ўве́рх
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)