перакрыча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., каго-што.

Заглушыць сваім крыкам голас другога, другіх.

Цяжка п. натоўп.

|| незак. перакры́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакрыча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакрычу́ перакрычы́м
2-я ас. перакрычы́ш перакрычыце́
3-я ас. перакрычы́ць перакрыча́ць
Прошлы час
м. перакрыча́ў перакрыча́лі
ж. перакрыча́ла
н. перакрыча́ла
Загадны лад
2-я ас. перакрычы́ перакрычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перакрыча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакрыча́ць сов. перекрича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакрыча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Заглушыць сваім крыкам голас другога; дабіцца, дамагчыся таго, каб свой голас быў пачуты сярод іншых гукаў. Пеўні стараліся перакрычаць адзін другога. Даніленка. — Дзядзька Сцяпан! — старалася перакрычаць Ячнага Валька. — Дзядзька Сцяпан!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрыча́ць überschréien* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перекрича́ть сов. перакрыча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

überschréien

* vt перакрыча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przekrzyczeć

зак. перакрычаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shout down

перакрыча́ць, заглушы́ць кры́кам, прыму́сіць змо́ўкнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

níederschreien

* vt перакрыча́ць, заглушы́ць сваі́м кры́кам (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)