перакры́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перакры́кваю перакры́кваем
2-я ас. перакры́кваеш перакры́кваеце
3-я ас. перакры́квае перакры́кваюць
Прошлы час
м. перакры́кваў перакры́квалі
ж. перакры́квала
н. перакры́квала
Загадны лад
2-я ас. перакры́квай перакры́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перакры́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакрыква́ць несов. перекри́кивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакрыча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., каго-што.

Заглушыць сваім крыкам голас другога, другіх.

Цяжка п. натоўп.

|| незак. перакры́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перекри́кивать несов., разг. перакры́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

outcry

[ˈaʊtkraɪ]

1.

n., pl. -cries

1) мо́цны крык, вы́крык -у m.

2) гу́чны пратэ́ст

2.

v.

1) го́ласна крыча́ць, выкры́кваць

2) перакры́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)