перакру́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перакру́т
Р. перакру́ту
Д. перакру́ту
В. перакру́т
Т. перакру́там
М. перакру́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакру́т, -ту м., разг., в разн. знач. перекру́т;

п. у сука́ных ні́тках — перекру́т в сучёных ни́тках;

п. вяро́ўкі — перекру́т верёвки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)