перакро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакро́ю перакро́ім
2-я ас. перакро́іш перакро́іце
3-я ас. перакро́іць перакро́яць
Прошлы час
м. перакро́іў перакро́ілі
ж. перакро́іла
н. перакро́іла
Загадны лад
2-я ас. перакро́й перакро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перакро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Скроіць нанава; змяніць.

П. сукенку.

Вайна перакроіла людскія лёсы (перан.).

2. Кроячы, разрэзаць, парэзаць усё, многае.

П. увесь матэрыял.

|| незак. перакро́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. перакро́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і перакро́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакро́іць сов., в разн. знач. перекрои́ть;

суке́нку прыйшло́ся п. — пла́тье пришло́сь перекрои́ть;

п. уве́сь матэрыя́л — перекрои́ть весь материа́л;

п. апавяда́нне — перекрои́ть расска́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Пакроіць што‑н. нанава, іначай. Перакроіць сукенку. // перан. Змяніць, перарабіць што‑н. карэнным чынам. У другой паэме А. Бялевіча — роздум аб дружбе, аб каханні і праклён вайне, што перакроіла па-свойму чалавечыя лёсы, адабрала ў людзей шчасце. Гіст. бел. сав. літ.

2. Пакроіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакро́іць, перакро́йваць nders [neu] zschneiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перакро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекрои́ть сов., прям., перен. перакро́іць, мног. паперакро́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакро́й, ‑ю, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)