перакро́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перакро́йка
Р. перакро́йкі
Д. перакро́йцы
В. перакро́йку
Т. перакро́йкай
перакро́йкаю
М. перакро́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакро́йка ж. перекро́йка, перекро́й м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакро́йка, ‑і, ДМ ‑кройцы; Р мн. ‑роек; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакройваць — перакроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Скроіць нанава; змяніць.

П. сукенку.

Вайна перакроіла людскія лёсы (перан.).

2. Кроячы, разрэзаць, парэзаць усё, многае.

П. увесь матэрыял.

|| незак. перакро́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. перакро́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і перакро́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перекро́йка ж. перакро́йка, -кі ж., перакро́йванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)