перако́чваць гл. перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перако́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перако́чваю перако́чваем
2-я ас. перако́чваеш перако́чваеце
3-я ас. перако́чвае перако́чваюць
Прошлы час
м. перако́чваў перако́чвалі
ж. перако́чвала
н. перако́чвала
Загадны лад
2-я ас. перако́чвай перако́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перако́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перако́чваць несов. перека́тывать; (с боку на бок — ещё) перева́ливать; см. перакаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́чваць hinüberwalzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., каго-што.

Коцячы, перамясціць куды-н.

П. бервяно.

|| незак. перако́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перека́тывать​I несов. (к перекати́ть) перако́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакочваць — перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́чванне ср. перека́тывание, перека́т м.; перева́ливание; см. перако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́га, -і, ДМ ла́зе, мн. -і, лаг і -аў, ж.

1. Драўляны брус, на які насцілаецца падлога.

2. Часовая апора пад што-н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі.

Перакочваць бярвенне па лагах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)