перако́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́чаны перако́чаная перако́чанае перако́чаныя
Р. перако́чанага перако́чанай
перако́чанае		 перако́чанага перако́чаных
Д. перако́чанаму перако́чанай перако́чанаму перако́чаным
В. перако́чаны (неадуш.)
перако́чанага (адуш.)		 перако́чаную перако́чанае перако́чаныя (неадуш.)
перако́чаных (адуш.)
Т. перако́чаным перако́чанай
перако́чанаю		 перако́чаным перако́чанымі
М. перако́чаным перако́чанай перако́чаным перако́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перако́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́чаны перако́чаная перако́чанае перако́чаныя
Р. перако́чанага перако́чанай
перако́чанае		 перако́чанага перако́чаных
Д. перако́чанаму перако́чанай перако́чанаму перако́чаным
В. перако́чаны (неадуш.)
перако́чанага (адуш.)		 перако́чаную перако́чанае перако́чаныя (неадуш.)
перако́чаных (адуш.)
Т. перако́чаным перако́чанай
перако́чанаю		 перако́чаным перако́чанымі
М. перако́чаным перако́чанай перако́чаным перако́чаных

Кароткая форма: перако́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перако́чаны перека́ченный; перева́ленный; см. перакаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перека́ченный перако́чаны; см. перекати́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́танный

1. (с места на место) перако́чаны;

2. (о белье и т. п.) перакача́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)