перакліка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перакліка́нне |
перакліка́нні |
| Р. |
перакліка́ння |
перакліка́нняў |
| Д. |
перакліка́нню |
перакліка́нням |
| В. |
перакліка́нне |
перакліка́нні |
| Т. |
перакліка́ннем |
перакліка́ннямі |
| М. |
перакліка́нні |
перакліка́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакліка́нне ср. (действие) перекли́чка ж., перекли́к м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакліка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераклікацца — пераклікнуцца, а таксама гукі гэтага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переклика́ние перакліка́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекли́к м. пераклі́к, -ку м., перакліка́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекли́чка ж.
1. пераклі́чка, -кі ж., перазо́вы, -ваў ед. нет;
у́тренняя перекли́чка ра́нішняя пераклі́чка (ра́нішнія перазо́вы);
2. (действие) перакліка́нне, -ння ср., пераклі́чка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)