пераклі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераклі́к |
пераклі́кі |
| Р. |
пераклі́ку |
пераклі́каў |
| Д. |
пераклі́ку |
пераклі́кам |
| В. |
пераклі́к |
пераклі́кі |
| Т. |
пераклі́кам |
пераклі́камі |
| М. |
пераклі́ку |
пераклі́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераклі́к, -ку м., разг., в разн. знач. перекли́к;
п. вартавы́х — перекли́к часовы́х;
~кі пту́шак — перекли́ки птиц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераклі́к, ‑у, м.
Разм. Дзеянне паводле дзеясл. пераклікацца (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. Цёплы жнівеньскі вечар з жытнімі пахамі, з далёкімі пераклікамі начных птушак апускаўся на Пруцікі... Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перекли́к м. пераклі́к, -ку м., перакліка́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)