назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перакле́йкі | |
| перакле́йцы | |
| перакле́йку | |
| перакле́йкай перакле́йкаю |
|
| перакле́йцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перакле́йкі | |
| перакле́йцы | |
| перакле́йку | |
| перакле́йкай перакле́йкаю |
|
| перакле́йцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (действие) перекле́йка;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены;
1. Наклеіць, паклеіць нанава, у іншым месцы.
2. Склеіць усё, многае.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перекле́йный
перекле́йная фане́ра перакле́йная фане́ра,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекле́йка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)